۲۸
آذر
مزون مُدینه متد ها و تاریخچه الگوسازی و دوخت
متد ها و تاریخچه الگوسازی و دوخت
برای یک طراحی لباس موفق، الگوسازی گامی اساسی است.
الگوسازی شامل طراحی و ساخت قالب هایی است که لباس ها و انواع صنایع دستی توسط آنها دوخته و تهیه می شوند.
الگو ها تکه های کاغذ برش خورده ای هستند که با قرار دادن آنها بر روی پارچه و ترسیم خطوط دور آنها می توان پارچه را به شکل آنها برش زد.
الگوسازی می تواند در منزل و توسط خیاطان با تجربه انجام شود یا به صورت الگوهای از پیش ساخته از مزون های معتبر خریداری شود.
الگوسازی یک هنر است. این هنر شامل شکل دادن به یک قطعه پارچه صاف برای مطابقت با منحنی های بدن انسان است. الگوسازی یک پل ارتباطی بین طراحی و تولید لباس است.
یک طرح می تواند از طریق الگو (که تفسیری از طراحی در قالب لباس است) به لباس مبدل شود. یک الگو بر خلاف بدن ، طرحی مسطح است در حالی که بدن دارای طول ، عرض و عمق است.
در این چهارچوب تقریباً استوانه ای ، یک سری منحنی ها و برآمدگی های ثانویه وجود دارد که اغلب موجب نگرانی الگوساز است.
درز ها اساس تمام الگوسازی ها هستند. آنها موجب می شوند طرح مسطح پارچه به یک طرح سه بعدی متناسب با منحنی های بدن تبدیل گردد.
معمولاً طراح یا الگوساز، الگو را بر اساس طرح مسطح یا یک تصویر دو بعدی می سازد. الگوی اولیه اساس الگوسازی است که مطابق با طراحی و اندازه ساخته می شود.
الگوی اولیه نقطه شروع طراحی الگوی مسطح است. این یک الگوی ساده و متناسب با بدن است که برای شروع مورد استفاده قرار می گیرد.
الگوسازی شامل 3 متد است :
• درافتینگ
• دراپینگ
• الگوسازی کاغذی
1 – درافتینگ
این روش شامل روش اندازه گیری به دست آمده از طریق سایز استاندارد یا اندازه دقیق فرد یا یک لباس است.
اندازه دور سینه، دور کمر، دور باسن و... فرد بر روی کاغذ یادداشت شده و با رسم خطوط بر روی کاغذ الگو کشیده می شود. درافتینگ به عنوان ساخت الگوی اصلی و پایه ی لباس مورد استفاده قرار می گیرد.
اندازه گیری در الگوسازی
• دور کمر : با استفاده از متر و حلقه زدن آن دور باریک ترین قسمت کمر این اندازه به دست می آید.
• دور باسن : این اندازه با حلقه زدن متر در حدود 15.5 سانتیمتر زیر کمر یعنی روی برجسته ترین قسمت باسن به دست می آید.
• بالا تنه پشت : با اندازه گرفتن طول مهره برجسته گردن تا کمر این مقدار به دست می آید.
• بالا تنه جلو : با اندازه گرفتن طول سرشانه تا خط کمر (طوری که متر از برجسته ترین نقطه سینه عبور کند) این مقدار به دست می آید.
• دور سینه : با استفاده از متر و حلقه زدن آن دور برجسته ترین قسمت سینه اندازه دور سینه به دست می آید.
• طول سرشانه : با اندازه گرفتن حد فاصل خط گردن تا استخوان سرشانه این مقدار به دست می آید.
• گودی حلقه آستین : با اندازه گرفتن طول پشت گردن تا زیر بازو این مقدار به دست می آید.
• کارور جلو : با اندازه گرفتن حد فاصل نقطه شروع زیر بغل یک دست تا زیر بغل دیگر از جلوی بدن این اندازه به دست می آید.
• کارور پشت : با اندازه گرفتن حد فاصل نقطه شروع زیر بغل یک دست تا زیر بغل دیگر از پشت بدن این اندازه به دست می آید.
• دور گردن : با استفاده از متر و حلقه زدن آن دور گردن فرد این مقدار به دست می آید.
لوازم مورد استفاده برای درافتینگ و الگوسازی :
• سانتیمتر : این وسیله ای است که حتماً در حال حاضر خودتان آن را دارید، چرا که ساخت و تهیه لباس مستلزم اندازه گیری دقیق بدن است. اگر سانتیمتر ندارید همین امروز یک نوع با کیفیت آن را تهیه کرده تا بتوانید الگوسازی را به وسیله اندازه گیری دقیق بدن انجام دهید.
• بشکاف خیاطی : این وسیله نیز مانند سانتیمتر برای هر خیاط یا طراح لباسی الزامی است. می توانید با استفاده از بشکاف خیاطی برای شکافتن کوک های متصل کننده الگو به پارچه استفاده کنید.
• ماژیک خیاطی : می توانید از ماژیک خیاطی برای علامت گذاری پارچه و کاغذ الگو استفاده کنید.
• رولت خیاطی : با استفاده از رولت خیاطی می توانید طرح الگو را روی پارچه انتقال دهید، برای این کار کافی است ابتدا پارچه را روی سطح صافی پهن کرده و کاربن (رنگ زرد یا سفید توصیه می شود) را روی پارچه قرار داده، سپس الگو را روی کاربن گذاشته و با رولت مرزهای الگو را روی پارچه منتقل کنید.
• کاتر خیاطی : با استفاده از این وسیله می توانید انواع کاغد، مقوا و پارچه مورد نیاز در الگوسازی را برش بزنید.
• قیچی پارچه بری : برای الگوسازی یک قیچی تیز و با کیفیت که قادر به برش هر نوع پارچه ای باشد مورد نیاز است.
• کاغذ روغنی یا شیشه ای : این نوع کاغذ به دلیل شفافیت برای کپی الگو بسیار مورد استفاده قرار می گیرد
• چسب نواری : متصل نمودن الگو ها در الگوسازی اجتناب ناپذیر است، و بهترین راه برای اتصال چند الگو به یکدیگر استفاده از چسب نواری است.
• خط کش شفاف : داشتن انواع مختلف خط کش های شفاف در اشکال و سایز های مختلف در الگوسازی ضروری است.
• گونیای خیاطی : برای به دست آوردن زاویه 90 درجه در الگوسازی، گونیای خیاطی کمک زیادی می کند. این گونیا در سایز های متفاوتی موجود است.
• پیستوله : براای طراحی الگوی قسمت های منحنی بدن مانند ران، بازو و... از این وسیله استفاده می شد.
2 - دراپینگ
این نوع از الگوسازی شامل اتصال دو قطعه پارچه بر روی مانکن خیاطی است که طراح با استفاده از طرح کشیده شده دو بعدی یا ذهن خلاق خود پارچه را با استفاده از سنجاق فرم داده و الگوی سه بعدی طرح را آماده می کند.
چون در دراپینگ طرح با استفاده از قالب بدن مانکن الگوسازی می شود، مطابقت و تناسب بیشتری نسبت به لباس های آماده شده از طرق دیگر با بدن فرد داراست با این حال این نوع از الگوسازی مستلزم صرف زمان و هزینه بیشتری نسبت به الگوهای مسطح برای طراح است. دراپینگ می تواند بر روی بدن اشخاص یا مانکن خیاطی صورت گیرد.
3 – الگوسازی مسطح
این مورد شامل توسعه و اصلاح الگوی اولیه است تا لباس تناسب بیشتری با بدن فرد داشته باشد. الگوسازی مسطح تهیه الگو به روش ساده ای است که متناسب با اندازه های گرفته شده از بدن فرد انجام می شود. 5 تکه الگوی اصلی برای تهیه لباس بانوان مورد استفاده قرار می گیرد که شامل الگوی جلو و پشت به همراه درزها، الگوی یقه، الگوی آستین و الگوی دامن پشت و جلوی لباس می شود.
البته با تغییر مد، الگو های رایج لباس نیز غالباً در نوسان هستند. این الگوی اصلی برای ساخت الگوی مد جدید لازم است. این روز ها دراپینگ و الگو سازی مسطح نیز توسط کامپیوتر مرسوم شده است.
تاریخچه الگوسازی و دوخت
Demorest ها :
سال 1860 : "ویلیام جنگینگز دمورست" و "الن لوئیس دمورست" در سال 1860 صنعت الگوسازی و دوخت را با برگزاری شوی لباس در منزل خود و فروختن الگو های آنها بنا نهادند. این آغاز تهیه الگو های متفاوت بود. دمورست ها به نوعی هسته مرکزی و آغازین دنیای مد به شمار می آیند. آنها مجله ای بنام "آیینه ی مد" را منتشر کردند که لیستی از صدها الگوی متفاوت بود که بیشتر آنها تنها در یک سایز عرضه می شدند.
Ebenezer Butterick :
سال 1863 : "ابنزر باتریک" در این سال شرکت باتریک را راه اندازی کرد که قالب مقوای سنگین برای لباس کودکان تولید می کرد. نوآری باتریک موجب شد هر الگو در سایز های متفاوت و استانداردی ارائه شود. اعضای خانواده او اولین الگو ها را برش زده و تا می کردند و آنها را در منزلشان به فروش می رساندند.
سال 1886 : باتریک شروع به تولید الگو برای لباس زنان کرد و سپس تعدادی مقاله درباره لباس مردان نیز به آن افزود..
سال 1873 : باتریک انتشار مجله مد The Delineator را در این سال آغاز کرد تا الگو هایش را عمومی کند.
James McCall :
سال 1870 : یک خیاط اسکاتلندی شرکت الگوی مک هال را در شهر نیویورک تاسیس کرد. تا سال 1919 الگو ها بصورت خام عرضه گردید، در این سال بود که آنها اطلاعات را مستقیماً بر روی قطعات الگوها چاپ نمودند.
سال 1920 : الگو های چاپ شده در این سال تصویر تمام رنگی همراه خود داشتند.
شرکت Vogue :
سال 1899 : خدمات الگوی Vogue کار خود را در این سال آغاز کرد و مجله هفتگی Vogue را عرضه نمود.
سال 1909 : Condé Nast امتیاز Vogue را خرید.
سال 1914 : شرکت الگوی Vogue تاسیس شد و الگو ها در سال 1916 در فروشگاه های شرکت به فروش رسیدند.
سال 1961 : Condé Nast قراردادی با شرکت باتریک امضا کرد.
شرکت الگوی Simplicity
سال 1927 : شرکت الگوی Simplicity شروع به تولید الگو نمود. هدف آنها تولید الگو های ارزان برای استفاده همگان بود. آنها یکی از شرکت های الگوسازی در آمریکا بودند که سریع ترین نسبت رشد را دارا بودند. این شرکت توانست به سرعت دفاتری در کانادا، لندن، استرالیا و چندین دفتر در ایالات متحده آمریکا افتتاح کند. الگو های آنان در بیش از 60 کشور فروخته شد.
الگوی DuBarry :
سال 1931 : الگو های DuBarry از سال 1931 تا سال 1949 توسط Simplicity به طور انحصاری برای شرکت F. W. Woolworth تولید شد.
شرکت الگوی Hollywood :
سال 1932 : شرکت الگوی هالیوود در این سال توسط Condé Nast احداث شد. آنها محبوبیتشان زود هنگامشان را مدیون عکس ستارگان هالیوودی روی الگو هایشان بودند. این شرکت تا پایان جنگ جهانی دوم یعنی سال 1946 به کار خود ادامه داد
شرکت الگوی New York :
سال 1932 : شرکت الگوی نیویورک در سال 1932 کار خود را آغاز نمود و تا اوایل دهه 1950 به فعالیت خود ادامه داد. آنها در الگوی آستین ها شهرت داشتند که درونشان تصاویر شخصیت های مختلف نقش بسته بود.
منبع :
https://tarahilebas.com/
مزون مُدینه چگونه پارچه را برای خیاطی آماده کنیم؟
باستان شناسان بر این باورند که خیاطی به انسان های قبل از تاریخ برمی گردد، انسان هایی که از ابزارهای سوزن مانند از جنس عاج و استخوان برای دوختن لباس از پوست حیوانات استفاده می کردند.
با اختراع اولین ماشین چرخ خیاطی در قرن 19 خیاطی آسان تر شد.
چرخ خیاطی های امروزی بسیار پیچیده تر از چرخ خیاطی های رکابی قدیمی هستند، اما هنوز هم قبل از دوختن باید پارچه را آماده کرد.
1) هنگام خرید پارچه به شیوه و دستورالعمل شستشوی آن توجه کنید.
بیشتر مغازه ها به شما دستوالعمل شستشوی پارچه را ارائه می کنند، اما اگر این دستورالعمل موجود نبود، خودتان یکی را ایجاد کنید.
2) رنگ های تیره مانند مشکی و آبی نیلی را در حوض آب سرد بشویید تا دیگر رنگ ها به آن، رنگ پس ندهند.سپس طبق دستوالعمل های سازنده شستشو دهید.
3) هر رنگ را جداگانه بشویید.در خشک کن خشک کنید، و پارچه را زمانی که هنوز کمی مرطوب است بردارید.زمانی که پارچه کاملا خشک شد، با توجه به دمای پیشنهادی برای هر پارچه، آن را اتو کنید.پارچه های ظریف و حساس نباید با خشک کن خشک شوند، بلکه برای خشک شدن باید روی سطح صافی قرار بگیرند و آماده اتو کردن شوند.
4) قبل از اتو کردن پارچه های نخی، روی آن ها پارچه ای نازک کرباسی قرار دهید، در غیر این صورت پارچه پیچ و می خورد و جمع می شود.این کار به ثابت و محکم شدن پارچه هنگام خیاطی کمک می کند.
5) اتو را روی بالاترین حرارت تنظیم کنید.پارچه را پشت و رو کنید و روی میز اتو قرار دهید.پارچه نازک کرباسی را بالای پارچه نخی ثابت کنید.حوله آشپزخانه را کمی نم دار کنید و بالای پارچه نازک قرار دهید.
6) بخار اتوی خود را روشن کنید و به مدت 10 ثانیه روی پارچه ها قرار دهید.
7) چک کنید که پارچه ها یکی شده باشند، و اتو را تا زمانی ادامه دهید که پارچه ها صاف و یکنواخت شوند.
8) برای جلوگیری از آب رفتن بیش از حد پارچه و داشتن پارچه ای کاملا تمییز، پارچه را در جهت راه های عمودی و افقی پارچه اتو کنید.اتو کردن در خلاف جهت راه ها باعث می شود که پارچه از حالت طبیعی خارج شود.
9) پارچه مرطوب را روی سطح صافی قرار دهید و اجازه دهید که توسط باد خشک شود.
10) اگر لازم است از روبان با زیپ استفاده کنید.
11) پارچه های اضافی را از لبه پارچه بتراشید، به این شکل که پارچه را روی تخته برش قرار داده، به کمک قیچی یا کاتر گرد لبه های پارچه را مرتب کنید.
12) خطوط درزهای اطراف پارچه را قبل از اتصال الگوها به هم بدوزید.در غیر این صورت هنگام برش، الگوها، شکل زشتی خواهند گرفت.برای این کار می توانید از سرجر استفاده کنید.
13) راه های پارچه را قبل از دوختن صاف کنید.
اگر پارچه راه های افقی دارد، به سادگی هر دو انتهای برش قطعه پارچه را در امتداد یک خط افقی، برش دهید.اگر پارچه بافته شده باشد، از یک لبه شروع کنید، و چندین نخ افقی را از میان عرض پارچه بکشید.پارچه را در امتداد این نخ ها مرتب کنید.اگر هنوز لبه ها را مرتب نکرده اید، یک برش عمودی دقیقا دورتر از لبه ها ایجاد کنید.این کار را در طرف دیگر نیز انجام دهید.
برای اینکه مطمئن شوید که راه های پارچه مستقیم است، پارچه را از طول تا کنید، لبه ها روی هم می افتند و بالا و پایین پارچه صاف خواهد بود.در صورتی که هر گونه ناهمواری در پارچه وجود دارد، لازم است با اتو بخار، اتو شود، از لبه ها شروع کنید و سپس تا بزنید.
منبع :
https://tarahilebas.com/
مزون مُدینه الگوی دامن کلوش و آموزش دوخت دامن کلوش
دامن کلوش از انواع دامن های زیبا و راحت است که در بین خانم ها طرفداران زیادی دارد و شما می توانید به راحتی الگوی دامن کلوش را در منزل بکشید سپس با کمک الگو اقدام به دوخت دامن کلوش کنید.
خیاطی با کمک الگو از انواع روش های قدیمی برای دوخت انواع لباس ها است و شما می توانید با کمک کشیدن الگو و یا بدون استفاده از الگو لباس های زیبایی را در منزل بدوزید.
دامن کلوش از انواع دامن ها با تن پوش شیک و جذاب است و شما می توانید این دامن را با رسم الگو بدوزید. در این مطلب قصد داریم الگوی دامن کلوش و روش پیاده سازی آن را روی پارچه در اختیار شما عزیزان قرار دهیم.
الگو دامن کلوش
ابتدا پارچه را از قسمت طول تا کنید تا به شکل مربع در آید سپس قد دامن و دور کمر را اندازه گیری کنید و از گوشه مربع شروع به اندازه گیری نمایید در چند نقطه قد دامن را باید اندازه گیری کنید و همه این نقطه ها را به صورت هلالی شکل و با کمک مداد به یکدیگر وصل کنید و با کمک قیچی برش بزنید.
در این مرحله از باید اندازه دور کمر را بر عدد 4 تقسیم کنید سپس عدد بدست آمده را با عدد 2 جمع کنید. به عنوان مثال اگر دور کمر برابر با 72 است باید یک چهارم این عدد را محاسبه کنید و سپس با عدد 2 جمع نمایید که یک چهارم 72 برابر است با 18 جمع عدد 18 با عدد 2 نیز با عدد 20 برابر است.
از راس مربع که اندازه بلندی دامن تمام کلوش را محاسبه کردید اندازه گیری 20 سانتی را شروع کنید و در چند نقطه علامت هایی را بزنید و همه این نقاط را به صورت هلال به یکدیگر وصل کنید و با کمک قیچی برش بزنید توجه داشته باشید که این قسمت برش دور کمر است. همچنین در هنگام دوخت دامن کلوش باید در قسمت دولای باز پارچه جا برای دوخت زیپ نیز در نظر بگیرید.
در این مطلب با آموزش الگوی دامن کلوش و نحوه پیاده سازی الگو روی پارچه آشنا شدید که امیدواریم از دوخت این دامن زیبا نهایت لذت را ببرید و بتوانید با کمک این مطلب آموزشی دامن کلوش زیبا و با تن پوش مناسبی را بدوزید.
منبع :
https://arga-mag.com/
مزون مُدینه آستین کیمونو
چگونه یک آستین کیمونویی برای لباس خود ایجاد کنید؟
آستین کیمونویی چیست؟
آستین کیمونویی در زمینه مدرن اشاره به آستین هایی دارد که از بخش کنار سینه گسترده شده اند - یک آستین بلند با ابعاد گسترده دارد. شما همچنین می توانید آستین هایی که در کیمونو های سنتی ژاپنی وجود دارد را به عنوان مثالی از آستین های کیمونویی در نظر بگیرید. آنها آستین های گسترده ای در بخش های کناری هستند و در بخش های بالایی تنگ تراند.
آستین را در یک کیمونوی معمولی ببینید.
اگر شما به سنت های ژاپنی بروید، نمی توانید به طور معمول این آستین ر با الگوی خود بسازید و بپوشید – چون سنت خاصی در رابطه با آستین وجود دارد.
با توجه به فرهنگ ژاپنی، کیمونوی هر شخصی با دیگری متفاوت است؛ و هر آستین معانی خاصی دارد. آستین های کیمونو نشان دهنده سن و وضعیت زناشویی یک زن است. یک زن جوان ازدواج نکرده ی ژاپنی، ، یک کیمونوی Furisode رنگی با آستین های بلند که تقریبا پا را لمس می کند می پوشد. این آستین حدود 18 اینچ طول دارد (یا بیشتر). Tomesode و Houmongi کیمونو هایی هستند که زنان متاهل می پوشند. کیمونو Tomesode دارای آستین کوتاه است.
پرده های شل آستین تقریبا برای هر شکل بدنی مناسب است. به یاد داشته باشید که این طرح را در یک پارچه بسیار پر مواج که به خوبی بدن شما را بپوشاند اجرا کنید.
اطلاعات بیشتری در مورد کیمونو و انواع مختلف کیمونو در پست " کیمونو چیست؟" به دست بیاورید.
برای آموختن مدل های مختلف آستین در کیمونو ، از پست های ساخت ژاکت کیمونویی استفاده کنید.
کار دشواری نیست که آستین های کیمونویی را طراحی کنید.
بر روی پارچه، ابعاد زیر را علامت بزنید. A-F عمق سوراخ بازو است که با 8 اینچ مشخص شده است. شما می توانید این را به 9-10 اینچ برای راحتی بیشتر افزایش دهید. پیراهن شما باید با عمق سوراخ بازو مطابقت داشته باشد.
از F 3.5 اینچ در داخل B علامت بزنید. A را با یک منحنی نرم به B متصل کنید. این خط سوراخ بازوی شماست.
حالا B را با یک منحنی (مطابق تصویر) به C که در فاصله ی 8 اینچی از گوشه ی پایین سمت راست است وصل کنید. A-B-C-E-D را برش بزنید . شما باید دو تا از این ها را برای هر دو آستین ببرید. لبه های پایین آستین را بچرخانید. برای دوختن این الگو، آستین ها را باز کنید و آن را در بالای شانه ی پیراهن قرار دهید، سمت های راست را با هم، لبه ها را با هم بدوزید. به هر طرف تا سوراخ بازو کوک بزنید ، و از مرکز به هر دو طرف بدوزیئ. حالا کوک بزنید و به B-C و C-E بپیوندید.
راه دیگر ساخت آستین های کیمونویی این است که یک الگوی شیب دار را با یک آستین بلند بسازید. درواقع بسیاری از الگوها با این نوع آستین، آستین های کیمونویی نامیده می شوند، اما از نظر فنی، این درست نیست.
در اینجا A-B طول پیراهن است، A-E اندازه گیری از تای مرکزی تا انتهای آستین است. B-C اندازه ی کمر است.
یک آستین زنگوله مانند یکی از این الگوهای لباس مشابه طرح زیر است.
منبع :
https://tarahilebas.com/
مزون مُدینه خیاطی به روش متریک
تابه حال شده که مانتو یا لباسی را در فروشگاه ببینید و با سلیقه شما مطابق باشد ولی کوتاه یا بلندتر باشد یا آستین کوتاهی داشته باشد یا نیاز به رفع برخی عیوب ظاهری داشته باشی و از آنجایی مه لباس های آماده همیشه فیت بدن نیستند و سخت می توانید لباس آماده باب میلتان را پیدا کنید.
این در حالی است که با هنر خیاطی خود می توانید لباس ها را مطابق نظر و سلیقه و اندازه تان بدوزید.
با طراحی و دوخت لباس مدنظرتان منحصربه فرد باشید.
برای یادگیری این هنر ارزشمند وقت را از دست ندهید و سریعتر در دوره های جامع طراحی لباس شرکت کنید.
هنر خیاطی به روش متریک علاوه بر جنبه اقتصادی آن، سرگرمی مناسبی برای اوقات فراغت شماست.
در این مقاله با انواع روشهای خیاطی و خیاطی به روش متریک چیست ، مراحل و نکات مهم آن آشنا می شویم.
خیاطی مانند هنرهای دیگر دارای متدهای مختلفی است و هر متدی نقاط ضعف و قوت خود را داراست.
تفاوت اصلی این متدها در سیستم کشیدن الگو و رفع عیوب اندام است
متدها به شرح زیر هستند:
این متد از قدیمی ترین متدهای جهان است که با پیچیدگی هایی همراه است و ایرادات زیادی دارد.
این متد تقریبا منسوخ شده بوده و دیگر آموزش نمی دهند.
این متد از ظرافت ها و پیچیدگی کمتری نسبت به گرولاین برخوردار است
متد مولر بسیار دقیق است و در بسیاری از موارد نیازی به پرو مشتری ندارد.
بسیاری از ریزه کاری ها در این متد حذف می گردند
دقیق ترین متد، روش متریک است. روشی عالی برای آموزش به کارورزان است این روش بر اساس محاسبات و دستورالعمل ها است.
این متد بر اساس الگوهای از قبل آماده شده است و می توانید الگوهای سایز 34 تا 48 را بگیرید و بر اساس آن خیاطی کنید راه حل مناسبی برای خیاطی سریع است. نقطه ضعف این روش در محدود بودن شرایط آن است و امکان مانور بالایی ندارد اکثر لباس های تجاری و بازار از این روش دوخته می شوند. این متد زیبایی روش مولر و متریک را ندارد
در طول سالیانی که انسان ها از هنر خیاطی استفاده می کنند روش ها و متدهای بسیاری را ابداع کرده اند و این در خالی است مه تفاوت این متدها در قواعد، اندازه گیری ها و فرمول ها است.
تعداد روشهای زیادی تست شدند و اکثر آنها موفق نبوده اند و دلایل بسیاری داشته و مهمترین عدم موفقیت آنها در طراحی مبتدی ارائه شده بوده است.
آناتومی افراد در کشورهای مختلف، متفاوت از هم بوده است و فرهنگ هم همیشه در طراحی و دوخت لباس ها تاثیر بسزایی دارد
با این اوصاف به همین دلیل است که خیاطی با متد متریک و مولار در ایران جا افتاده و طرفداران خاص خود را دارد.
متد متریک چند سالی است که وارد ایران شده و مخاطبان بسیاری پیدا کرده است و بسیاری از آموزشگاه های خیاطی و حتی دانشگاه ها از این متد برای آموزش استفاده می کنند.
شاید بسیاری از افرادی که به دنبال آموزش خیاطی با این متد می روند از محاسبات و فرمول ها هراس داشته یا کمی مردد شده باشند یا رسم الگو را ساده تر و آسان تر بدانند.
بهتر است این نکته را در نظر بگیرید که هرچقدر فرمول ها و محاسبات در یک متد و برای دوخت لباس بیشتر باشد، نتیجه ای دقیق تر و دوختی بی نقص تر خواهیم داشت.
بنابراین؛ هرچه زمانی که صرف آماده سازی الگو برای دوخت می کنید به همان اندازه سرعت دوخت شما را بالا می برد و ناگفته نماند که متد متریک لباسی ظریف و زیبا را به ارمغان می آورد
با چند بار الگو کشیدن، مهارت رسم الگو به طور کامل و در سرعت کم را پیدا می کنید و می توانید از الگوهای مختلف موجود با کمی تغییرات استفاده کنید
اگر از جمله آن افرادی هستید که به مد و طراحی لباس علاقه مندید و در عین حال فردی دقیق و منظم هستید این دوره ها می تواند برای شما بسیار مفید قرار گیرید
در این دوره می توانید آموزش خیاطی را با بهترین متد فراگیرید و توانایی های زیر را پیدا کنید
مزون مُدینه نقاشی روی لباس چگونه است ؟
نقاشی روی لباس چگونه انجام می شود؟
می دانید کشیدن نقاشی روی لباس چقدر آسان است؟ چه کسی است که نتواند یک دانه برف یا یک قلب یا یک خورشید نقاشی کند ؟ این طراحی و نقاشی روی لباس در عین سادگی می تواند بسیار خیره کننده و قابل توجه باشد ، همچین طرح هایی چون کار دست هستند بسیار منحصر به فرد و چشم نواز می باشند.
برای نقاشی روی لباس می توانید طرح مورد نظر را با دست کشیده یا از طریق کامپیوتر از عکس مورد نظر پرینت گرفته، سپس آن را روی پارچه منتقل کنید.
کشیدن نقاشی روی لباس از آن چیزی که فکرش را می کنید هم ساده تر است. برخی از رنگ ها برای این کار نیاز به اندکی گرما دارند ، ولی در واقع لازم است که بر اساس دستور العمل روی برچسب رنگ از آن استفاده نمایید.
انواع مختلفی از رنگ پارچه و تکنیک های نقاشی روی لباس و پارچه وجود دارد که ممکن است در ابتدا برای هنرجو کمی گیج کننده باشد. لذا در این مقاله قصد داریم آسان ترین روش نقاشی روی لباس را به شما آموزش دهیم. دوستان هنرمند تا پایان مطلب با ما همراه باشید.
نکات مهم در کشیدن نقاشی روی لباس
آموزش نقاشی روی لباس به روش ساده
1 - پارچه را بشویید تا هر گونه پرز و لایه های چربی و کثیف از روی پارچه شسته شود. برای شستشو از مایع نرم کننده استفاده نکنید. پس از شستشو پارچه را فشرده کرده و سپس تمام چین و چروک های پارچه را باز کنید.
2 – طرح مورد نظر را روی کاغذ کشیده یا از آن با استفاده از کامپیوتر و پرینتر، پرینت تهیه کنید.
3 – با استفاده از کاربن خیاطی طرح را روی کاغذ پارچه انتقال دهید.
4 – یک لایه محافظتی (کاغذ سفید برای لباس های روشن و روزنامه برای لباس های تیره) بر روی سطح میز کار قرار دهید. یک لباس کهنه به عنوان لباس کار بپوشید چون احتمالاً مقداری رنگ روی لباستان خواهید ریخت و پاک کردن آن دشوار خواهد بود.
از یک لایه طلق یا شیشه در لایه وسطی لباس استفاده کنید تا رنگ طرف دیگر لباس را علامت نیندازد. پایین پارچه را صاف کرده و با استفاده از چسب نواری به میز کار آن را بچسبانید تا ثابت مانده و حرکت نکند.
5 – با استفاده از قلموی نازک و رنگ اکریلیک روی طرحی که به وسیله ی کاربن روی پارچه ایجاد کرده اید را رنگ آمیزی کنید. رنگ آمیزی را دو بار تکرار کرده تا رنگ کاملاً به خورد پارچه رود . پس از رنگ آمیزی می توانید با رنگ مشکی دور نقاشی را دور گیری کرده و کار زیباتر و چشم نوازتری ارائه دهید.
6 – لباسی که روی آن نقاشی انجام می شود باید به مدت بیست و چهار ساعت به صورت صاف و افقی بر روی سطحی صاف باقی بماند تا به طور کامل خشک شود. برخی از رنگ ها مدت زمان بیشتری برای خشک شدن نیاز دارند ، پس از خشک شدن نقاشی روی لباس اطمینان حاصل کنید.
پس از خشک شدن نقاشی روی لباس باید روی نقاشی را اتو بکشید. لباس را پشت و رو کنید و محدوده نقاشی را اتو کنید ، سپس لباس را برگردانده، پارچه سفیدی روی نقاشی قرار داده و یک دور هم به این روش روی نقاشی را اتو بکشید. هر طرف را حدود 20 ثانیه اتو بزنید. برای جلوگیری از سوختن پارچه و نقاشی اتو رو به طور مداوم حرکت داده و جا به جا کنید.
نکته :
برای زیباتر شدن نقاشی می توانید زمانی که رنگ هنوز خیس است روی آن مقداری اکلیل بریزید تا به رنگ چسبیده و خشک شود.
همچنین می توانید بر روی نقاشی چسب پارچه زده و روی آن را با نگین های کوچک و رنگی تزئین نمایید. حتماً توجه داشته باشید که از چسب پارچه برای این منظور استفاده کنید ، چون رنگ به اندازه کافی قدرت نگه داشتن نگین ها یا چیزی سنگین تر از ذرات سبک اکلیل را ندارد.
