مد و محیط زیست

مزون مُدینه  مد و محیط زیست

 

مد و محیط زیست
مد یکی از بزرگ ترین صنایع جهان است و به عنوان دومین آلاینده جهان بعد از نفت شناخته شده است. تا 8000 ماده شیمیایی متفاوت برای فرآیند رنگرزی و اتمام فرآیند تولید لباس استفاده می شود ؛ همچنین ممکن است تا 2700 لیتر آب برای تولید یک تی شرت پنبه ای مصرف شود. 
یکی از بزرگ ترین چالش هایی که صنعت مد امروز با آن مواجه است ، چگونگی ایجاد لباس هایی است که نه تنها نیازهای مصرف کننده را تامین می کنند بلکه از کره زمین هم محافظت کنند. بنابراین تولید پایدار چیست؟ برای بسیاری از تولید کنندگان، تولید پوشاک با در نظر گرفتن حفظ محیط زیست ، ساده نیست. در صنعت مد ، گروهی از مصرف کنندگان که دنبال پوشاک ارزان ، یک بار مصرف اما مد روز هستند وجود دارند. این می تواند در روند ساخت و تولید جریان های مد جدید بسیار مفید باشد ، اما متاسفانه روش تولید آن با محیط زیست چندان سازگار نیست.

 بازیافت می تواند اولین گام باشد، اما گزینه های زیادی برای پذیرش تولید پایدار وجود دارد. برای تغییر واقعی شرکت ها و برند ها باید ابتدا خود را آموزش دهند و از تکنولوژی برای زیر ساخت تولید پایدار استفاده کنند. علاوه بر این به تغییر کامل در زنجیره تامین ، برای نگه داشتن تعادل در هزینه ها و صرفه جویی در پارچه ها نیاز دارند.

 طرح های سه بعدی می توانند راهی برای صرفه جویی در زمان و هم چنین راه حلی پایدار باشد. به عنوان مثال ، در ایالات متحده آمریکا به طور متوسط هر فرد سالانه حدود 70 پوند لباس را دور می اندازد و بیش از 11 میلیون تن پارچه در کنار زباله ها دفن می شود. علاوه بر مصرف کنندگان لباس ، برند های تجاری نیز سالانه به طور متوسط 8-6 میلیارد دلار برای تولید نمونه های فیزیکی هزینه می کنند.

 استفاده از تکنولوژی و طرح های سه بعدی می تواند تا 75 درصد در هزینه های ساخت صرفه جویی کند. طراحان می توانند حتی در آخرین لحظه در طرح ها تغییراتی ایجاد کنند بدون این که بخواهند با پارچه سر و کله بزنند. با استفاده از طرح های دیجیتالی نه تنها می توان میانگین استفاده از آب و پارچه را کاهش داد ، بلکه زمان دیدن محصول و تصمیم گیری برای آن نیز کم تر می شود.

روش های دیگر برای تولید پوشاک شامل موارد زیر می شود :

چاپ سه بعدی : مواد قابل بازیافت و قابل تجزیه می تواند مورد استفاده قرار گیرد. هم چنین این فرایند به معنی تولید نیست. چاپ سه بعدی باعث کاهش راندمان کربن می شود.

airDye : یک تکنولوژی مبتنی بر هوا است که می تواند بدون استفاده از آب و مواد شیمیایی، بر روی یک طرف یا دو طرف پارچه طرح چاپ کند.

پارچه های پایدار : باید جنس پارچه ها را بشناسید و بدانید آیا قابل تجزیه و بازیافت هستند یا خیر و این که از پارچه های کم هزینه تر مانند پنبه آلی، کنف، بامبو و الیاف بازیافتی استفاده کنید.
 

مطالب بیشتر :  تاریخچه مد

                       تفاوت بین مد و استایل

منبع:

tarahilebas.com

مزون در تهران مزون مدینه لباس مجلسی زنانه

09125073368

لطفا نظرتون رو در قسمت زیر درج کنید.